ἀναγγέλλω (14)

lexema verbal que denota acción (= Hecho); connota agente, término y destinatario (ἀνα- perfectivo).

Definición: “Hacer saber a alguien algo que ignoraba”: anunciar, comunicar, informar, dar a conocer, notificar, dar noticia, contar. 
Jn 4,25: ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος ἀναγγελεῖ ἡμῖν ἅπαντα cuando venga él [el Mesías], nos lo hará saber enteramente todo; cf 16,13.14.15. 
Jn 5,15: ἀνήγγειλε τοῖς ἰουδαίοις... notificó a los [dirigentes] judíos... 
Hch 14,27: συναγαγόντες τὴν ἐκκλησίαν ἀνήγγελλον ὅσα ἐποίησεν ὁ Θεὸς μετ᾿ αὐτῶν reuniendo a la asamblea, los informaron de / les contaron cuanto había hecho Dios con ellos; cf 15,4. 
Hch 19,18: ἀναγγέλλοντες τὰς πράξεις αὐτῶν dando a conocer sus prácticas. 
Hch 20,20: ἀναγγεῖλαι ὑμῖν καὶ διδάξαι ὑμᾶς anunciaros [el mensaje cristiano] y enseñaros... 
Hch 20,27: ἀναγγεῖλαι πᾶσαν τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ ὑμῖν anunciar todo / enteramente el plan de Dios. 
Rom 15,21: οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται [aquellos] a los que no se les había dado noticia / los que no tenían noticia de él, [lo] verán. 
2Cor 7,7: ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν dándonos a conocer / hablándonos de vuestra añoranza. 
1Pe 1,12: ἅ νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων ὑμᾶς lo cual os ha sido anunciado ahora por medio de los que os llevaron la buena noticia. 
1Jn 1,5: ἣν... ἀναγγέλλομεν ὑμῖν [éste es el mensaje] que... os anunciamos / damos a conocer a vosotros.
_____


αναγγελλω
anaggelo