ἀλείφω (9)

lexema verbal que denota acción (= Hecho); connota agente, objeto / sustancia y término de la acción.

Definición: “Extender un líquido, perfumado o no, sobre una parte del cuerpo”: ungir, dar unturas.

– Unción con ungüento o aceite perfumado.

Mt 6,17: σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλήν tú, cuando ayunes, úngete / perfúmate la cabeza. 
Mc 16,1: ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν compraron aromas para ir a ungirlo. 
Lc 7,38: κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφεν τῷ μύρῳ le besaba los pies y se los ungía con perfume; cf 7,46b. 
Lc 7,46a: ἐλαίῳ τὴν κεφαλὴν μου οὐκ ἤλειψας no me ungiste la cabeza con aceite [perfumado]. 
Jn 11,2: ἦν δὲ Μαριὰμ ἡ ἀλείψασα τὸν κύριον μύρῳ María era la que ungió al Señor con perfume. 
Jn 12,3: ἡ οὖν Μαριὰμ... ἤλειψεν τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ entonces María... ungió los pies de Jesús.
– Untura con aceite.
Mc 6,13: ἤλειφον ἐλαίῳ πολλοὺς ἀρρώστους daban unturas con aceite a muchos postrados. 
Sant 5,14: προσευξάσθωσαν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ que recen por él dándole unturas con aceite.
_____


αλειφω
aleifo